بهانه ای برای نوشتن
بهانه ای برای نوشتن

بهانه ای برای نوشتن

کاش بودی تو...

بهانه ای برای نوشتن


بی تو هر فصل خزانی ست پر از دغدغه تنهایی

با تو هر لحظه شکوهی ست پس رویایی

بی تو چون ماهی دور از برکه

در هوای عطش آبم من

بی تو بی تابم من

با تو اما من از رحمت باران لبریز

بی تو پژمرده چوبرگ پائیز

با تو چون زمزمه موج به گوش ساحل

دفتر خالی قلبم

                               افسوس

بی تو از واژه احساس تهی می ماند!


...........


کاش بودی تو...


                             کاش می ماندی تو...


قصه ناب صمیمیت را 


                               کاش می خواندی تو...

نظرات 1 + ارسال نظر
سیاوش دوشنبه 9 خرداد‌ماه سال 1384 ساعت 12:22 ق.ظ

سلام
اولین باره که به این وبلاگ سر میزنم.

چقدر این قسمت زیباست: دفتر خالی قلبم افسوس بی تو از واژه احساس تهی می ماند.

جز حس تحسین چیز دیگه ای ندارم....

موفق باشید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد