بهانه ای برای نوشتن
بهانه ای برای نوشتن

بهانه ای برای نوشتن

روز نو، حس نو...

نوروز88 

 

عید آمد و ما خانه خود را نتکاندیم

گردی نستردیم و غباری ننشاندیم

دیدیم که در کسوت بخت آمده نوروز

از بیدلی او را ز در خانه براندیم

هر جا گذری غلغله شادی و شورست

ما آتش اندوه به آبی ننشاندیم

آفاق پر از پیک و پیام است ولی ما

پیکی ندواندیم و پیامی نرساندیم

                                                                           (اخوان ثالث) 

 

پی نوشت:

- برف ِنو در دلِ بهار ِنو...

آسمان خنده اش می گیرد!!!

- زمین...سپید، درختان...سبز، آسمان... آبی، رنگین کمان سه رنگ را بیشتر دوست دارم!