نوروزی به وسعت چهار فصل!

تجربه نوروزی به وسعت چهار فصل...

از مرکز تا جنوب و غرب

                          - و چقدر به تصویر کشیدن دورها سخت است!-

و افسوسی به اندازه روزگارانی که دارایی مان به دست خودمان به تاراج رفت!

و دگرباره آهی از منتهای وجود بر فراموشی ِ اولین هایی که از آن ِ ما بود...

                                                                            - و دیگر نیست! -

و کاش به جا مانده های ویران ِ تاریخ ِ ویرانمان را قدر می دانستیم!

...

و دِز...

و کرخه...

نشانی از توانستن!

...

و آبادان...

یک قدم تا مرگ!

و خرمشهر...

و متروک خانه هایی سبز با دیوارهایی مملو از نشان تیر!

و چندین نخل...

سوخته اما ایستاده!

و کارون...

همچنان جاری...

و احساسی به پر آبی کارون

و به اندازه غربت صدای اروند...

و خضوعی به خلوص ِ حس ِ پاکِ رود

...

و دلتنگ لحظه ای تنهایی

                              - در انبوه جمعیت -

آنگاه که دلت برای خودت تنگ می شود!

...

و شبی در روستا

استوار در میان عظمت کوه

و سقفی پر چراغ

و طبیعتی بکر

و آسمانی نزدیک

...

و ساز پایان چه غم انگیز است!