روزانهها
همه- دلخوش به سکوتم هادی
پیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1390 1
- آبان 1390 1
- اسفند 1389 1
- دی 1389 1
- آذر 1389 2
- شهریور 1389 1
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 1
- بهمن 1388 1
- آذر 1388 1
- مهر 1388 2
- شهریور 1388 1
- مرداد 1388 1
- تیر 1388 1
- خرداد 1388 1
- فروردین 1388 1
- اسفند 1387 2
- بهمن 1387 1
- دی 1387 1
- آبان 1387 2
- شهریور 1387 1
- مرداد 1387 2
- خرداد 1387 1
- اردیبهشت 1387 2
- فروردین 1387 1
- اسفند 1386 2
- بهمن 1386 1
- دی 1386 2
- آذر 1386 2
- آبان 1386 2
- مهر 1386 2
- شهریور 1386 4
- مرداد 1386 3
- تیر 1386 2
- خرداد 1386 3
- اردیبهشت 1386 2
- فروردین 1386 1
- اسفند 1385 4
- بهمن 1385 3
- آذر 1385 2
- آبان 1385 3
- مهر 1385 3
- شهریور 1385 1
- مرداد 1385 3
- تیر 1385 3
- خرداد 1385 2
- اردیبهشت 1385 2
- فروردین 1385 5
- اسفند 1384 1
- مرداد 1384 1
- تیر 1384 1
- اردیبهشت 1384 5
- فروردین 1384 3
- اسفند 1383 3
خـــــــــدا بود؟!
خدا با من حرف می زد!
آنقدر زلال که می توانستم تا عمق آنچه می گفت با دیده حس کنم و با دل ببینم!
صدای نجوایش آنچنان با تنم آمیخت که فرداهایم را آنی در برابر حاضر دیدم...
آنچه می خواستم و نشد...
آنچه نمی خواهم و خواهد شد!
او می گفت و من با ابروانی در هم کشیده خیره نگاهش می کردم!
مبهوت...
سرگردان...
آشفتگی قفلی بر دهانم زده بود...
هیچ در ذهن نداشتم که بگویم...
گله ای...
شکایتی...
او می گفت و من حتی آنی درنگ نکردم بر آنچه دیرینه رویایم بود!
این من بودم... در مقابل او...
می دیدمش!
می شنیدمش...
اما...
احساسش نمی کردم!
روی برگرداندم و بازگشتم!
بدون لختی تأمل که او
خــــــُــــدا بــــــود!!!
...
این نیز گذشت...
... و من باز می روم تا دراندوه آنچه می خواهم، کنجی گزینم و به تیرگی، نور حضورش جویم!
آرزومند تولدی دوباره...
نوری دوباره...
خــــــُـــــدایی دوباره...
...
سلام .ممنون از زحمتایی که میکشی . به کلبه درویشی من بیا و از خودت ردپا بزار
اگه پایه تبادل لینک هستی هم بگو ممنون[گل]
سپاس خدایی را که چه نزدیک است بر دلهای بندگان خویش. با آنان به نجوا می نشیند و تو گویی ه به سان همدمی همیشگی می توان از او گفت و شنید همه غمهای این دل بی تاب را. سپاس خدایی را که می خوانمش و پاسخم می گوید هرچند زمانی که مرا میخواند کاهلی می کنم.
سر بزنید.
سلام.........چه آرامشی داره این پستت...بسیار آرومم کرد و کای لذت بردم از همه این خلسه با خدا....ممنون که نوشتی برامون.
سلام
ممنون که خبرم کردید......نوشته بسیار زیبایی بود
یاد خداوند موجب ارامش قلوب است
همیشه سر زنده و شاد باشید
موفق باشید..........شوریده
غریب بود... شاید هم قریب...
سلام
خوشحال میشم یه سری هم به ما بزنین.
تا بعد...
خدا هماست که همیشه همان نور گرما بخش همان که قبلا و در لحظه های خوش ،تولد دوباره بهترین راه است برای بنده ی ان خدا.
چشمه های دلتان مصفا به نور او...
سلام عزیز. موفق باشید.
خدایی دوباره !؟خدا یکباره و دوباره نمیشه داشته باشه همیشه یجوره! ما باید دوباره متحول شویم . . .
خدا همیشه یه جوره... اما واسه همه ما آدما تو همه لحظات که یه جور نیست! هست؟!
سلام خاله شیما !من هم نفر پانزدهم در این پست !
آقا متین چطوره ؟
از زحمتی که برای متین می کشید ممنونم .
شما یه خاله ی دوست داشتنی هستید .
نمی دونم متین رو به کلاس دوست داشتنی آوردید ؟
سعی می کنم پست هایی هم برای ایشون و دوستانشون داشته باشم .
البته اگه گردشی در کلاس دوست داشتنی داشته باشید برای ایشون کارهای خوبی پیدا می کنید .
شما دومین خانم فیزیکدان هستید که به کلاس دوست داشتنی اومدید و حضورتون همیشه سبز !!
حالا دیگه نگران سؤالات فیزیکمون نیستم !
یه دعا برای همه دارم که اونو به شما هم هدیه می کنم :
امیدوارم بهترین لحظات در زندگی نصیبتون باشه !
اشک غم
آنزمان که از خاک برآمدیم
و شدیم جاری در آب که نام آدمیت را به دوش کشیم
آنگونه نبودیم که زلال آب ما را صیقل دهد.
پس گل شدیم و تنها از رفتنمان سفالینه ها بر جای میمانند.
حداقل آن راخوشتراش بسازیم...
انتهای آبیم را یک نفر دزدید و رفت
یک نفر از رد پای مانده ام ترسید و رفت
تا به آن دم هیچ کس تنهاییم را باور نداشت
یک نفر با یک نظر تنهاییم فهمید و رفت
کس لبان تلخ من را لحظه ای خندان ندید
یک نفر از تلخی لبهای من خندید و رفت
گریه هایم گونه هایم را همان شب زیر باران خیس کرد
یک نفر از خشکی چشمان من گریید و رفت
خواب بودم خواب هایم آبی آبی شدند
انتهای آبیم را یک نفر دزدید و رفت...
به ما سربزن
سلام علیکم
... !
سلام منو هم برسونید ...
خدا بود و دیگر هیچ نبود...
سلام دوست خوب و هنر مند من
هنر ایرانی در خدمت تمام هنردوستان ایرانی
منتظر لحظه دیدارت هستم
سلام . عرض ادب و احترام .
خدا بود و هست و خواهد بود ، چه ما باشیم یا نباشیم .
متن زیبایی بود .
آفرین به این ذوق و سلیقه .
سر ما را هم بزنید و مسرورمان نمایید .
سلام بر تو باد
نمی دانیم چند صباخی است که نیستیتد:-؟؟
منتظر حضور سبزتان هستیم
موفق باشید.........شوریده
عزیز دل کاش میگفتی این حس برگرفته از چیه؟! چند بار خوندم اما نتونستم درک کنم. زیبایی متنت در اینه که احساس نزدیکی و پیوند خاصی با خدایمان حس میشه.